Daar ben ik weer en ik leef nog steeds. Het is vandaag maandag 15 februari, 11 uur ’s morgens. Ik ben nu thuis, even bijkomen van mijn te gekke maar super drukke weekend. Afgelopen zaterdag heb ik samen met 3 Nederlandse meisjes en een Amerikaans meisje een Coast walk gedaan. Een van de 5 mooiste bush walks in Australië. We begonnen om 09:10 en we waren om 19:15 klaar. Dat zijn dus 10 uur. Het was zo gaaf: Over het strand, door soort van tropisch regenwoud, door een gebied waar allemaal afgebrande palmbomen stonden, door kleine riviertjes, over grote rivieren, in de bergen en op een normale weg, ik denk dat we alle soorten landschappen wel hebben gezien die dag. En dat met 32 graden & 3 liter water in onze rugzak. Het was echt super gaaf om te doen. Wel echt zwaar want het was de hele tijd berg op berg af, maar WE DID IT! En ik ben echt trots op ons. (National royal park, Bundeena to Ottford). En om er nog een schepje boven op te doen stond er terwijl we naar het prachtige uitzicht aan het kijken waren een kangoeroe op ons pad!! Een wilde kangoeroe 'check!', dat kan ik ook weer van mijn bucketlist afstrepen.

Die avond was ik om 22:00 thuis, en hoe ik thuis ben gekomen is ook weer een verhaal. We kwamen om kwart voor acht aan bij het station in Ottford (waar onze wandeling eindigde), maar omdat we in de middle of now where waren, ging de trein naar de stad om de 2 uur. En de trein was net om 19:15 vertrokken. Dat betekende dus dat de volgende trein pas om half 10 zou komen. Wij natuurlijk allemaal super balen. Ook waren er geen restaurantjes of supermarktjes in de buurt, dus we waren best wel de lul. Allemaal kei moe, en bijna geen eten meer. Tijdens de wandeling hadden wij mensen ontmoet die ook de wandeling in één dag deden, en we begonnen op hetzelfde tijdstip en heel toevallig eindigde we dat ook. Zij hadden een taxi besteld, en er was een plekje over. We hadden overlegd en er was uiteindelijk uitgekomen dat ik met hun mee moest gaan. Het plan was dan om met de taxi naar een ander plaatsje te gaan & vanuit daar gingen er meer treinen op en neer naar Sydney. Dus dat deed ik. Super aardige mensen, het was een groep collega’s, die dit deden als werk uitje (zouden ze bij de sauna ook is moeten doen, 30 km lopen haha). Uiteindelijk ben ik met deze mensen mee terug gegaan naar Sydney, en heel toevallig woonde er een vrouw in dezelfde wijk als ik dus ik kon mooi met haar terug. Haar man kwam haar ophalen van het station en ze stelde voor om mij thuis te brengen, omdat ik anders nog 10 minuutjes zou moeten lopen. Super aardig natuurlijk! Dus zo was ik alsnog best op tijd thuis, terwijl de andere meiden pas een half uurtje in de trein zaten… Voelde me best wel schuldig. Maar toch, hoe ik thuis bekomen, met zulke aardige mensen is toch weer een goed verhaal!! & typisch Australisch.

Die zondag (gister dus) ben ik eerst naar het strand gegaan, beetje uitgebrakt van de wandeling. Om ongeveer 3 uur ging ik terug naar huis. Een collega van Sue (Emi, 21) had mij een paar weken geleden uitgenodigd om met haar en haar vrienden naar het ‘Tropfest’ te gaan (een film festival). Super gezellig natuurlijk! En erg aardig dat ze me mee vroeg, dus dat deed ik. We hadden om 6 uur ergens afgesproken, samen met haar en haar vriendin wat gegeten en toen gingen we naar het park waar het festival was. En ik heb weer een super avond gehad! Ik kende haar vrienden natuurlijk niet, maar allemaal (weer) zo aardig en nieuwsgierig naar wat ik hier deed en hoe het allemaal gaat in Nederland. We waren met de auto en ze zou me na het festival weer thuis afzetten. Dus wij met z’n 3^e in de auto door de stad scheuren, kei harde muziek op. Ik kan het niet zo goed beschrijven denk ik maar het is gewoon zo gaaf om door Sydney te rijden, een stad dat altijd leeft, keiharde muziek op, ramen open…. Yes, dat was even een geluksmomentje. Op dat soort momenten besef ik heel erg dat het zo gaaf is dat ik hier zit. Maaaaar goed, back to mijn verhaal. Haha.

Het is nu dus 15 februari, en dat betekent dat ik alweer dik over de helft van mijn au pair werk zit. Nog iets meer dan 2 maanden te gaan! Het gaat zo sneeeeeeeel!! Ik ben al goed aan het kijken wat ik hierna wil doen. En ik krijg er zo zin in, om te gaan reizen. Ik ontmoet zo veel mensen hier die aan het reizen zijn en hun verhalen maken mij zo enhousiast. Ik kan niet wachten. Maar voordat allemaal zo ver is, eerst natuurlijk nog een paar maandjes au pair hier in Sydney zijn, wat absoluut geen straf is. Ik moet nog zoveel doen & zien, ik ben nog lang niet klaar hier. En ik krijg ook nog bezoek!!!!! Mama komt!!!

Surfers Paradise

Het is een tijdje geleden dat ik wat heb geschreven. Ik heb weer veel meegemaakt de afgelopen 3 weken. De vakantie in Surfers Paradise was amazing. We zaten in een heel mooi hotel op level 33. We hadden uitzicht op het strand en op het stadje. We hadden in ons hotel 3 zwembaden en een rooftop lagoonpool. Sauna’s, een gym & restaurants. De naam zegt het al maar het was echt een paradijsje. Elke ochtend even een morningswim in de zee, daarna even een theetje of smoothie drinken bij een cafeetje. ’s Middags ergens of in het appartement lunchen en daarna weer naar het strand. En ’s avonds gezellig met z’n alle eten en daarna naar het marktje op de boulevard. Het was heel relaxt. Ook heb ik een dagje een fiets gehuurd en ben ik wezen fietsen en ben ik met Alice in het hoogste gebouw van Queensland geweest. Ik hoefde die week niet te werken, dus ik kon doen wat ik wilde. Maar natuurlijk is het wel leuk om soms mee te gaan zwemmen met de kinderen. Door zo’n vakantie wordt je band alleen maar hechter en dat is goed voor ons allemaal haha.

Ook ben ik een dagje met Alice & Finn naar Dreamworld geweest (een attractiepark). Sue haar zus woont in Brisbane en daar zaten we heel dichtbij. Dus de zus van Sue die zou haar man, haar dochter, haar zoon en zijn vriendin afzetten bij Dreamworld en zelf doorrijden naar Surfers. En wij zouden hun dan weer daar ontmoeten. Het was een hele gezellig dagje. Ik had die mensen natuurlijk nog nooit gezien, maar ze waren super aardig. Hun kinderen waren van mijn leeftijd dus Alice en Finn vonden het natuurlijk geweldig om met allemaal ‘grote’ mensen een dagje weg te zijn. ‘s Avonds zijn we met z’n alle met de bus terug naar Surfers Paradise gegaan en zijn we toen uiteten geweest. Later die avond hebben ze mij uitgenodigd om als ik straks de oostkust af ga reizen dat ik bij hun mag komen overnachten als ik langs Brisbane kom. Super aardig!

We verbleven daar precies een week. De 20tigste landde ik weer op Sydney Airport. Maar het was zo gek, want het was natuurlijk mijn tweede keer dat ik in een vliegtuig zat en landde in Sydney. Ergens voelde ik me wel een beetje trots. De eerste keer dat ik daar landde (3 maanden geleden), kende ik niemand. Ik weet nog wel dat ik de hele reis, vanaf Amsterdam tot Kuala Lumpur en van Kuala Lumpur tot Sydney, geen paniek voelde. Tot het moment dat de captin zij dat we ons klaar moesten maken voor de landing.

Ik kende niemand hier, ik ben aan de andere kant van de wereld, ik kan helemaal niet goed met kinderen omgaan, wat doe je jezelf aan. Dit soort dingen dacht ik. Ik wist natuurlijk wel dat alles goed zou komen, alleen toch (en ik denk dat dat best logisch is) had ik een klein paniek momentje. Deze keer, toen de captin zei dat we ons klaar moesten maken voor de landing wist ik dat ik hier alweer bijna 3 maanden zat. Dat ik op de helft was van mijn au pair avontuur. En dat ik al 3 maanden met ‘vreemde’ mensen omga. En dat veel ‘vreemden’ mensen helemaal niet meer vreemd zijn. Ik was trots op mezelf. Want soms is het echt wel zwaar. Ik maak heel veel leuke dingen mee, maar de kinderen zijn echt lastig. & dan heb ik er ook nog is 4!!! Ze zijn schatjes, maar ze hebben echt hun momenten.

Dagen na de vakantie

De dagen na onze vakantie heb ik niet zoveel gedaan. Toch een beetje bijgekomen denk ik van de vakantie. Want ik zat natuurlijk wel 24/7 met de familie. Ik had mijn eigen kamer en mijn eigen badkamer maar toch, in zo’n hotelkamer heb je wel minder je eigen ding dan hier in huis. Dus ik vond het ook wel weer lekker om ‘thuis’ te zijn. Ook moest ik wat dagen oppassen. Sue was nog niet aan het werk maar ze had een paar afspraken dus was ik vaak alleen met de kindjes, helemaal prima. En toen moesten de kinderen natuurlijk alweer naar school. De vakantie was voor de 2 jongsten 6 weken, en voor de twee oudsten 8 weken. Klinkt zo lang, maar het is echt omgevlogen. En ik ben echt wel weer blij dat ze nu weer lekker school gaan. Weer lekker tijd voor mezelf & voor hun weer routine.

A friend from Italy!

Een paar weken geleden zag ik dat een vriendinnetje die ik ken van vakantie een foto op facebook had gepost dat ze onderweg was naar Australië en dat ze met haar vriendin gaat reizen voor 4 maanden. Het is 4 jaar geleden dat ik haar leerde kennen in Italië, toen we op de camping tegen over elkaar stonden. Ik natuurlijk meteen een berichtje naar haar gestuurd en ik toen vertelde ze me dat ze ook naar Sydney zouden komen. Super leuk!! Die zaterdag ben ik met haar en haar vriendin naar de Glebe markets geweest. Het was super grappig om haar hier te zien. Ik had natuurlijk alleen nog maar mensen hier ontmoet die ik helemaal niet kende, en haar ‘kende’ ik wel!! Ze is hier in totaal 2 weken geweest en we hebben hele leuke (& gekke) dingen meegemaakt! Ook heb ik met haar en haar vriendin Australia Day gevierd.

Australia Day (29 januari)

Australia Day, ik denk dat je het kan vergelijken met Koningsdag in Nederland. Overal muziek, marktjes, eten en iedereen was aan het feesten. Het was een hele leuke dag. Er was van alles te doen. We zijn van Darling Harbour naar Circular Quay (de plek waar het Opera house is en de harbour bridge) gelopen. Het was super druk & iedereen was happy. Het was een hele leuke dag. Die avond was er weer een vuurwerk show @ Darling Harbour. En weer zó gaaf. Wel anders dan met nieuwjaar want toen stonden we er iets verder van weg. Dit keer stonden we er heel dicht op. Daarna hebben we met Jolien en haar vriendin nog wat gedronken & toen zijn we allemaal weer naar huis gegaan. Australia day ‘check!’.

Days in between

En wat doe ik dan tussen de highlight dagen door? Ik ben laatst met Terri, een duits meisje waar ik goed mee kan opschieten wezen lunchen. Ik had haar al een tijdje niet gezien dus dat was heel gezellig. Ook kwam Jolien laatst langs bij mij thuis, om het allemaal even te laten zien hoe het er bij mij aan toe gaan. En ook heb ik laatst een nieuw frans meisje ontmoet. Ze is hier nu een maand. Ze is heel aardig, alleen haar Engels is echt heel ‘slecht’. Ik zeg niet dat mijn Engels goed is, maar zij spreekt echt heel weinig Engels, dus de communicatie ging best lastig. Maar goed, zij moet het natuurlijk ook leren. En ze is wel super aardig, dus ga zeker binnenkort weer met haar afspreken.

Open Air Cinema (4 februari)

Paar weken terug kwam ik een dag op school om Oliver & Alice op te halen en toen stond daar een vriendin van Sue, Cath. Ik had haar al een paar keer ontmoet, en toen ik een weekendje naar Newcastle was, was zij er ook. En toen heeft ze me meegevraagd naar een Open Air Cinema in de Botanic Gardens (met uitzicht op de stad, het Opera house & de harbour bridge). Ze ging met haar broers en zussen, alleen 1 zus had afgezegd dus ze hadden een kaartje over. En die wilde ze graag aan mij geven! Dus ik ben met hun meegegaan. En dat was echt een gave ervaring. We hebben de film ‘Brooklyn’ gezien. Een super leuke film by the way, en ook helemaal typisch. Het ging over een Iers meisje die naar Amerika ging omdat ze het even helemaal anders wilde. Echt een mooie film, maar af en toe werd ik natuurlijk wel een beetje afgeleid door de achtergrond. Sowieso open air cinema’s zijn echt veel leuker dan normale bioscopen, maar dan met Sydney als achtergrond, again, it felt like I was dreaming..

Lunchen op het werk van Sue

Vorige week vrijdag ging ik naar het werk van Sue. Ze heeft een eigen communicatie bedrijf. En al vanaf het begin dat ik hier ben, zegt ze dat ik een keer moet komen lunchen op vrijdag (ze hebben elke vrijdag werk lunch), dus eindelijk na 3 maanden ging ik daarheen! Super leuke collegas, ze heeft denk ik 10 werknemers (toen had ik ook Emi, dat meisje waarmee ik gister naar dat filmfestival ben geweest, ontmoet). En ook zij wilden natuurlijk alles weten. Het was een hele gezellig middag.En ik ga zeker nog een keertje terug voordat ik wegga.

& verder?

Verder ben ik nog een dagje naar de wijk Newtown gegaan, daar is elke zaterdag een marktje. Een heel leuke wijkje met allemaal hippies, tweedehands winkeltjes en boekenwinkels. Ook ben ik met Eegje en Jolien naar Palm Beach gegaan. We hebben daar die wandeling gedaan die ik ook al met die Duitse meisjes had gedaan, maar het blijft mooi. En verder hebben we die dag lekker op het strand gelegen & ’s avonds fish & chips gegeten. Heerlijk relaxt dagje was dat.

Voor deze week heb ik nog niet echt plannen. Dit weekend gaat Alice met Jack naar Melbourne. John (hun vader) is daar al. Ze hebben een trouwerij van zijn broer. Ze gaan er met z’n tweeën heen vliegen. Sue gaat dit weekend een triatlon doen, 750m zwemmen, 20km fietsen en 5km hardlopen. Super stoer!! Dat vindt plaats ongeveer een uur ten zuiden van Sydney, dus daar gaat ze met Oliver & Finnan heen. Ook haar 2 zussen gaan het doen, dus dat wordt een familie weekendje voor hun. Ze blijven daar dan het hele weekend. Dus dat betekent voor mij even een weekendje home alone! Ook echt wel even lekker. Er is zondag een Braziliaans feest op Coogee dus daar ga ik zeker even heen! Het wordt in ieder geval een iets rustiger weekendje & weekje dan dat ik heb gehad.

Met de kids gaat het nog steeds goed! Ze zitten allemaal weer in de school routine. Huiswerk, op tijd naar bed, etc. Dus dat is ook weer lekker, dan weten zij waar ze aan toe zijn, maar ik ook haha. Jack vindt het helaas niet zo leuk op school, dus die is elke dag weer erg blij als hij weer thuis is. Finnan zit dus nu in het eerste jaar van de middelbare school, dus dat was erg spannend voor hem. Maar hij heeft het wel naar zijn zin volgens mij. En Sue, Sue is natuurlijk nog steeds lekker druk. Haar werk, kinderen en sporten. Ik vind echt dat ze het heel goed doet, 4 kinderen, een bedrijf, en dan opeens geen man meer in huis. Én een au pair in huis. Ze heeft wel laatste tegen mij gezegd dat ze weer een nieuwe au pair wil, na mij. Dus ze is al druk opzoek naar een volgende.

De volgende keer dat ik een verhaaltje schrijf is het waarschijnlijk net voordat mama aankomt!! Vandaag nog precies 3 weken, ik heb er zin in. En zij ook…. Toch mama? ;)

A. - DOWN UNDER

Ps. Ik stuur altijd wel een berichtje als ik een kaartje heb ontvangen, maar wil het toch nog een keertje zeggen. Dank jullie wel voor alle lieve kaartjes!!!!!! Ik krijg er zo veel

Loooooooove and miss you all

- Don’t worry about the world coming to an end today. It is already tomorrow in Australia -